Elkarrizketa ezak eta elkarrizketak teoria matriz moduan kultura antagonikoaren akzioan: lehenengoak zapalketarako balio du; bigarrenak askapenari. Elkarrizketa ezaren akzioaren teoria eta bere ezaugarriak:
- Lorpena
- Banaketa
- Manipulazioa
- Kultura inbasioa
Elkarrizketaren akzioaren teoria eta bere ezaugarriak:
- kolaborazioa
- elkartasuna
- organizazioa
- kultura sintesia
Zapalduak bere estatusa mantentzeko “elkarrizketa eza” erabiltzean oinarritzen da, horretarako hainbat biderekin baliatuz, horregatik garrantzitsua da zapalduak errepikatutako elkarrizketa zehatzarekin konkistatzea, ekintza hau akzio nekrofilo bihurtuz.
“Elkarrizketa ezaren ” beste ezaugarrietako bat manipulazioa da, ideologiaren bitartez pertsonak konformaraztea bilatzen du, proposatutako helburuak oinarritzat hartuz. Batzuetan manipulazioa itunen bidez ematen da, zapalduentzako desabantaila izanik.
Inbasio kulturala “elkarrizketa eza” beste ezaugarrietako bat da, non zapalduak objektu moduan sortuak dira, eta zapaltzaileak aldiz prozesuaren autore eta aktore dira; taktika subliminala da, menderatzeko erabiltzen dena eta gizabanakoen benetakotasun ezera bideratzen duena.
Inbasio kulturala dagoenean aita- semeen erlazioa aldatu egiten dira zapaltzaileen onurarako, nortzuk suposatzen dutenak herria hezi behar dutela, baina hau komunitatean hezi behar da; oraindik krudelagoa da, gizabanako zapaldu bat askatzen saiatzen denean eta borrokatu egiten du beraren berdinak paraleloki egin dezan,honek ezezkotzat klasifikatzen dira; zapaltzaileentzako ezinezko egiten zaie herriaren egonezina entzutea, beraiek pentsatzeko gai ez balira bezala. Ezaugarri honek errealitatearen ikuste zentrokide bat eskatzen du.
Lehen esandakoari kontrajarriz, kolaborazioa, herriaren emantzipazioaren forma moduan agertzen da, baina honek ez du inplikatzen buru den mesianiko baten existentzia, baizik eta beraren eta masen arteko komunikazioren bidez mundua ezagutzea, elkarri eragiten baitiotenak eta komunikatu egiten direnak, askapena lortzeko borrokatzearen elkarrekiko konpromisoa dutenak diren bertara ez egokitzea, elkarrekiko konfiantza eskainiz horrela praxis iraultzailea lortuz.
Gainera kolaborazioaz gain, elkartasuna behar da esfortzu komun bat egiteko eta hau askapenera bideratu dadin, beraz honek akzio kultural bat inplikatzen du, iraultzailearen zergatiari atxikiduraren zer eta nolakoak irakaz dezan, baina ideologizazioan jausi gabe, baizik eta bakoitza berez den modukoa jabetzea, giza aktibitate bat. Ekintza elkarrizketatuak ere antolaketaren beharra dauka dirigismo ideologikoa saihesteko. Ekintza iraultzailearen elementu esentziala da, honek barne hartze du ekintza eta praktikaren arteko lotura(konexioa). Ekintza hau burutua izan dadin, diziplina beharrezkoa da, ordena, helburu zehatzak, egin beharreko zereginak eta kideen aurrean kontuak ematea. Ez da sekula ere ekintza anarkiko bat balitz bezala izango, konturatu dadin bizitzen ari den zapaldutako egoera horretaz baizik.
Ekintza elkarrizketatuaren azken ezaugarria sintesi kulturala da, ikerketa tematikoarekin batera ematen dena, zapaltzaileek hasitako ekintzen aurkakoa gainditu nahi delarik. Hau da, indukzioa baino haratago doa. Beraz, bakoitzaren kulturaren indarra balitz bezala, hau ekintza sortarazle bat izanik, munduaren beste ikuspegi baten bitartez errebindikatu duena.
Laburbilduz, Paulo Freirek liburu honetan azaltzen duena eskema honetan ikus dezakegu:
No hay comentarios:
Publicar un comentario