martes, 6 de diciembre de 2011

ZAPALDUEN PEDAGOGIA liburuaren ondorioa

Paulo Freire-k lortu nahi duena zera da, pertsona bakoitza bere kabuz osatzea, eta ez beste batek osatu behar izatea. Horretarako eguneroko bizitzako bizipenetatik ikasketa, egoerak sortaraztea proposatu du. Gaur egungo hezkuntzan ugariak diren esperientzia artifizialak alde batera utziz. ostera, bere bizitzan arazoez betearaztea proposatzen du. Konturatu dadin estatus desberdina lortzeko beharrizana eta abileziak dituela.

Hala ere, praktika hauek berak muturreko egoera bezala definitu duena aurre egin ditzakete zailago egiten dutenari, baina gordetako estatusa galtzea zapaltzaile klasedunen erresistentziaren produktu dira eta horretarako tresna desberdinez baliatzen dira.

“ La Pedagogía del oprimido”-ko mezurik nagusiena, zapaduen liberazioan datza, baina hauek zapaltzaileen paperean bihurtu ganbe, baizik eta erreflexioaren eta jarrera kritiko betekin gizakien erreflezioa eta akzioak mundua transfornatzeko gai izatea.

Beraz nire ustez, Freuden ideiarekin bat nator, hau da bakoitzak zerbaitetan sinesten badu, hori egia dela uste badu, zergatik egin atzera? Ausarta izan behar da eta bakoitzaren ideiak defendatu egin behar dira, ezin dugu hutsi besteak zapaldu gaitzaten,gure arrazoiak eman behar ditugu, gure usteak defendatu behar ditugu, hori bai errealitatearekin biziz, ditugun ideiak zentzuzkoak izan behar dira, arrazoitzeko modukoak. Lortu ezin diren ideiak kanpoan utzi behar ditugu.

Ezin gara beti zapalduen antzera bizi, besteak esaten dutena baiezkotzat hartuz eta horien menpe bizi, pertsona bakoitza diferentea da, gizabanako bakoitzak, pentsamendu, ohitura, bizimodu, …. Diferenteak ditu beraz ideiak ezin dira inoiz berdinak izango. Bakoitzak garrantzi gehiago ematen dio gauza batzuei eta besteentzat ordea orrek ez du baliorik izango.

Adibidez, gaur egunean, emakumeen kasuan, zer gertatuko litzateke emakumeak bere eskubideengatik borrokatuko ez balute? Gizonen menpe bizi behar al dira beti? Eta non geratzen da beraien askatasuna? Zapalduak izaten jarraitu behar al dute? Ez al dute eskubiderik beraiek bizi nahi duten moduan bizitzeko? Ez al dute eskubiderik lanean soldata berdinak izateko? Mespretxurik gabe lan egiteko? Gutxinaka- gutxinaka, eta emakumeen borrokaren ondorioz, beraien ideian defendatuz, beraien boterea aurkeztuz, eskubideak lortzen ari dira, zapalduak izateari utzi diote.

No hay comentarios:

Publicar un comentario